درغدیرخم نمایان شد همه اکمالِ دین
گفت پیغـمبر:عـلی باشدامیرالمـؤمنین
کیست این مولا؟که آقای دوعالم میشودهرکه خصمش شدنصیبِ اوجهنّم میشود دل به مهرش گر ببندد خارِ بیمقدارهم مـطمئـنم آخـرش یکروزآدم میشود اشکِ شوقی که فرو ریزد زچشمِ شیعیانبیبرووبرگرد خالصتر ز زمزم میشود
درغـدیرخم به جوشآمد عنایاتِ خدا
شاهِ عالم شد پس ازاحمد علی مرتضا
هیچ میدانی که بیمهرِ علی دین باطل استبا ولای مرتضی هر عیب و نقصی کامل است
قـنـبرِ کـاشانهاش بالاترازهرمکـنـتی شاهِ عالم هم که باشد بیعلی چون سائل است
هـدیـهایآریـد دلهـارا به درگـاهِ عـلی دلکه جای خود هزاران جان یقین ناقابل است
درغدیرخم شریعت شد ولای مرتضی
شد شعارِنُه فـلک جانها فـدای مرتضی
ما عـلیگویانِ عـالم راخـدا کرده جدا ایزدِیکـتا بهدستِ مصطـفیکرده جدا
ما عـلی گـویـانِ عـالم بهـترینِ مردمیم ما زپا افـتادگان را مرتضی کرده جدا
عشق برشـیرخـدا را فـاطـمه آموخته ما اسیران را خود خیرالنـسا کرده جدا
این کلامِ نغز میدانی زختم الانبیاست بهترین اعیادِ این اُمّت غدیرِمرتضاست